In het hoofd van een ander kruipen, meeleven met personages, de wereld door andere ogen zien. Het bewegend beeld betovert (mij in elk geval). Een goed verhaal verrijkt. Soms heb je het gevoel nieuwe mensen te hebben leren kennen en doet het afscheid een beetje pijn :-). Soms heb je een nieuwe kijk gekregen, iets geleerd of jezelf herkend. 

Waar ik graag over schrijf: hoe mensen elkaar niet begrijpen, dingen op elkaar projecteren, elkaar gebruiken. Hoe perspectieven en verwachtingen tussen verschillende sociale klassen kunnen botsen, ook al willen we als mens in de kern allemaal hetzelfde. We zijn allemaal ‘gelukzoekers’. Wat betekent het om succes te hebben, of geld? Wat doet dat met je relaties, je blik op de wereld? En wat als je niks hebt? Ook schrijf ik graag over personages die zich anders voordoen dan ze zijn en de schone schijn ophouden, om op onhandige of juist slinkse wijze hun doel te verwezenlijken. (Licht) absurdisme en humor vind ik belangrijk, juist bij tragische verhalen. En het geluid. Geluid speelt bij mij een hoofdrol. Een manier om informatie over te brengen, te vervreemden, spanning op te wekken. Het nadrukkelijke getik van een klok. Het gekraak van schoenen. Gefluister achter een deur. Etc.etc.